Eetgedrag wordt door religie bepaald. Voedingsrituelen zijn hier onderdeel van. Verschillende religies en levenswijzen hanteren spijs- en drankwetten. Soms zie je op verpakkingen of op winkelramen bepaalde woorden staan.
Zo heeft het Jodendom het Kashrut-systeem. Als iets rein is dan noemen ze dat kosher en als iets neutraal is dan noemen ze dat Pareve. Iets wat onrein is noemen ze Trefah.
Moslims gebruiken de termen haram voor onrein en halal voor rein.
De dagen van de week hebben ook met spijswetten te maken. Denk bijvoorbeeld aan vrijdag->visdag of woensdag->gehaktdag. Katholieken maakten tot ver in de jaren '70 nog gebruik van visdag.
Ook komen er vastendagen- of perioden voor. Sommige komen jaarlijks terug. Bij de Islam heet de afsluiting van de vastenperiode Iftar, in de volksmond suikerfeest genoemd.
Bij de Joden is de Sabbat een rustdag en op die dag mag er niet worden gekookt.
Voedsel kan ook een symbolische betekenis hebben. Het kan dan verwijzen naar een bepaalde gebeurtenis in de geschiedenis. Denk maar aan de feestdagen of vastenperiodes.
Katholieken strooien bijvoorbeeld met rijst als het pas getrouwde koppel de kerk verlaat, om de vruchtbaarheid te bevorderen.
Tijdens Joodse feestdagen wordt er voedsel geofferd. Meestal is dat de oogst tijdens Pesach (lentefeest), Sjavoet (zomerfeest) en tijdens Soekkot (herfstfeest).
Hindoes offeren tijdens de geboorteceremonie vruchten, vuur en ghee en zij bidden voor de maaltijd om dank te zeggen voor de maaltijd. Hindoes hebben geen wetten maar ze geloven wel in karma. Hierdoor eten de meeste Hindoes vegetarische maaltijden.
Bij de Islam is het varken onrein.
De Mormonen leggen de nadruk op het gezond karakter van de voeding.
Eetgedrag ontstaat dus door: persoonlijke overtuiging, religieuze overtuiging en het lokaal voedselaanbod. Eten heeft dus ook een symbolische invulling. Denk aan religieuze spijswetten, ethische overwegingen en gezondheidsredenen.
Eten en eetgedrag kan mensen ook verbinden. En helaas kan het mensen ook verdelen.
In 1990 was er in de UK nog een maatschappelijke discussie met betrekking tot halal voeding op scholen.
Ostara's Qi is er voor iedereen. Ook plantbased/vegan kan zij ondersteunen met haar deskundigheid.
Voeding; religie en identiteit
« Voeding, DNA, vitaminen, GMO's Sociale rol van voeding »